Polski europose? z Wile?szczyzny, p. Waldemar Tomaszewski udzieli? 6.04.11 wywiadu litewskiej gazecie Respublika. Agresj? wywo?a?y jego s?owa b?d?ce nawi?zaniem do wypowiedzi polityków litewskich, którzy ostatnio ci?gle mówi? na temat konieczno?ci integracji litewskich Polaków ze spo?ecze?stwem litewskim. Tomaszewski o?wiadczy?:

"Z czym musimy si? integrowa?? My tu ?yjemy od zawsze. (...) To wy w tym regionie (na Wile?szczy?nie) musicie si? integrowa?, gdy? wy tu przyjechali?cie. (...) To jest nasza ziemia. Pójd?cie na stary wile?ski cmentarz - same polskie nazwiska".(za Kurierem Wile?skim i PAP).

S? to s?owa oczywistej prawdy. Litwini, nawet rzekomo ci bardziej otwarci na dialog, jak politolog prof. Algis Krupavi?ius, mówi?, w naj?agodniejszych komentarzach, o "dolewaniu oliwy do ognia" przez Tomaszewskiego. Jest to nieprawda.
Po pierwsze, wypowied? Tomaszewskiego ma pe?ne oparcie w historycznych, obiektywnych faktach.
Po drugie, trudno na obecnym etapie mówi? o "dolewaniu oliwy" przez stron? polsk?, skoro to strona litewska robi wszystko (kwestia pisowni polskich nazwisk i nazw miejscowo?ci, ustawa szkolna), ?eby konflikt podsyca?.
Obecne w?adze litewskie id? wypróbowanym tropem przedwojennej Litwy, pijanej z nienawi?ci do Polski, i systematycznie realizuj? swój d?ugofalowy plan likwidacji polskiej mniejszo?ci na Wile?szczy?nie, gospodarza tych ziem od zarania osadnictwa. Tamtej Litwie uda?o si? zniszczy? polsk? mniejszo?? na Kowie?szczy?nie (gdzie Polacy byli wi?kszo?ci?) przy bierno?ci w?adz Polski. Odpowiedzialno?? za t? bierno?? i za likwidacj? setki lat licz?cej polskiej spo?eczno?ci Kowie?szczyzny, spada na wszystkich polskich wyznawców idei federacyjnej, prometeistów i rusofobów, którzy w imi? ?lepej wiary w swoje polityczne mrzonki po?wi?cili t? spo?eczno??. Tak?e obecnie, cho? mo?e si? to wydawa? dziwne, po wielokrotnej negatywnej weryfikacji tych niebezpiecznych dla Polski idei przez rzeczywisto??, s? w Polsce ich wyznawcy, równie nieprzytomnie wierz?cy w swoj? nieomylno??, ale nadto dalece bardziej niezdolni do urzeczywistnienia swych wizji. Przez to jednak du?o bardziej gro?ni dla Polski i Polaków np. na Wile?szczy?nie. Niczego i tak nie osi?gn?, ale ich polityczn? g?upot? mo?na bez wysi?ku wyzyska? przeciwko interesom polskim. Znamy ich szyldy, znamy ich nazwiska...
Dzi? mamy do czynienia z podobn? do przedwojennej bierno?ci? rz?dz?cych pa?stwem polskim, natomiast Litwa ma troch? mniejsze mo?liwo?ci niszczenia polsko?ci ze wzgl?du na ogólny klimat mi?dzynarodowy. Nie powinno to by? jednak dla nikogo w Polsce, z rz?dem na czele, usprawiedliwieniem ani powodem do popadni?cia w b?ogostan bezradnej bezczynno?ci.
Wrogie Polsce i Polakom si?y na Litwie, Ukrainie, czy takie jak ?l?scy "autonomi?ci", maj? nad nami ogromn? przewag?, która wyra?a si? w ich dalekosi??nym, planowym, systematycznym podej?ciu do prowadzonej polityki, dobrze osadzonym w kontek?cie mi?dzynarodowym i dobrze ten kontekst wykorzystuj?cym, nadto wolnym od pseudomistycznych fetyszy i uczuciowych uniesie?. Z obiektywnego punktu widzenia, si?y te realizuj?, w sposób niemal optymalny, tak dalece realn? polityk? na jak? tylko je sta? w okre?lonych okoliczno?ciach dnia dzisiejszego. Dopóki nasza my?l ("my?l") polityczna - przesycona fetyszami - b?dzie kierowa? si? brakiem realizmu, stanowi?c przeciwie?stwo i zaprzeczenie polityki si?, z którymi przychodzi nam si? mierzy?, dopóty b?dziemy zawsze skazani na kl?sk? w starciu z nimi.
I nawet ?wiadomo?? mówienia do ?ciany, do t?umu zmarszczonych nadmiernym wysi?kiem czó? naszych Prometeuszy i Winkelriedów, nie mo?e nas odwie?? od konieczno?ci sta?ego powtarzania tej prostej prawdy.