Na Ukrainie ogłoszono powstanie nowej-starej koalicji partii prezydenta Juszczenki oraz Bloku premier Julii Tymoszenko. Stało się to w sytuacji, kiedy wszyscy oczekiwali powstania koalicji Tymoszenko z Partią Regionów Wiktora Janukowycza. Co to może oznaczać?

- po pierwsze, utwierdzenie pomarańczowego układu może dowodzić przygotowywania kolejnej po Gruzji, ale znacznie szerzej zakrojonej, prowokacji przeciw Rosji, która mogłaby doprowadzić do poważnego konfliktu, w którym wspólne funkcjnowanie układu Tymoszenko-Juszczenko obliczone byłoby w ostateczności nawet na podział Ukrainy juz teraz na część zachodnią i wschodnią z jednoczesną reinstalacją u władzy powyzszego układu w części zachodniej. W tym przypadku jednak, dla Julii Tymoszenko, jest to gra va banque. W razie niepowodzenia dużo traci, a przecież od pewnego czasu obserwujemy jej skuteczne lawirowanie między Zachodem a Rosją. Nie można jednak takiej okoliczności wykluczyć. Polacy też mają się o co martwić. W razie konfliktu trudno jest sobie wyobrazić, aby Prezydent RP nie wykonał gestów wojennych wobec Rosji. Co to może oznaczać, każdy sobie odpowie. Z drugiej strony, nawet pokojowe rozpadnięcie się Ukrainy na dwa państwa (co wydaje się być i tak prędzej czy później nieuniknione), zaowocuje powstaniem Ukrainy Zachodniej - państwa jawnie i czysto banderowskiego. Tylko pozbawiony choćby cząstki intelektu głupiec może się z tego w Polsce cieszyć.

- po drugie, rozwiązanie może być prozaiczne - Julia Tymoszenko widzi w koalicji z Juszczenką sposób na dorżnięcie rywala do fotela prezydenta i dla tych celów chce wykorzystać nowy-stary układ

- po trzecie, wreszcie, być może chodzi o uzyskanie czasu na przegrupowanie sił i ich regeneracje w nadchodzacym starciu wyborczym z Janukowyczem. W tym układzie, jedna ze stron koalicji poświęci się dla drugiej w imię zwycięstwa z przeciwnikiem ze wschodu i potem np. odwdzięczy się stanowiskiem premiera.

Jak będzie, zobaczymy. Obserwować musimy uważnie, analizować dokładnie. Ukraina jest i będzie kluczem do rozwoju i ułożenia sytuacji w Europie Wschodniej co najmniej do 2017 r., kiedy upływa termin dzierżawy baz na Krymie przez rosyjską Flotę Czarnomorską. Czekają nas wydarzenia o wadze dziejowej, może nawet takiej jak rok 1918, 1945, czy 1989. Rzecz w tym, aby Polska umiała się w nich odnaleźć i uzyskać jak najwięcej dla siebie...